Το οδοντικό εμφύτευμα στην ουσία είναι το «ξένο σώμα», το οποίο αντικαθιστά τη ρίζα ενός απολεσθέντος δοντιού. Είναι κατασκευασμένο από τιτάνιο, το πλέον βιοσυμβατό μέταλλο με τον ανθρώπινο οργανισμό, και η τοποθέτηση του στη γνάθο του ασθενή γίνεται χειρουργικά από εξειδικευμένο οδοντίατρο. Πάνω στο εμφύτευμα τοποθετείται κορώνα, η κοινώς λεγόμενη θήκη. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αντικατάσταση-αποκατάσταση ενός δοντιού ή να χρησιμοποιηθεί σαν στήριγμα για σταθερές γέφυρες, για μερική ή ακόμα και ολική οδοντοστοιχία. Πρόκειται για ένα σύγχρονο και πολύ επιτυχημένο τρόπο αντικατάστασης των χαμένων δοντιών με εξαίσιο και πολύ φυσικό αποτέλεσμα.

Στη περίπτωση δε που ο ασθενής πάσχει από ουλίτιδα ή περιοδοντίτιδα απαιτείται, όπως είναι λογικό και επιστημονικά αποδεκτό, να θεραπευτεί αρχικά η ουλίτιδα ή η περιοδοντίτιδα και στη συνέχεια να γίνει τοποθέτηση εμφυτεύματος και προσθετική αποκατάσταση.  Δε νοείται να τοποθετήσουμε ένα εμφύτευμα, σε οστό και ούλα που νοσούν (ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα). Το σημαντικότερο σημείο της εμφυτευματολογίας δεν είναι η τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος, αλλά η συντήρηση και η θεραπεία, αν υπάρξει ανάγκη.  Επομένως, ο περιοδοντολόγος, καθότι είναι ο πλέον ειδικός για τα οστά της γνάθου, τα ούλα και τους ιστούς, αποτελεί τον πλέον  κατάλληλο και εξειδικευμένο, όχι μόνο για την θεραπεία της περιοδοντίτιδας και της ουλίτιδας, η οποία πρέπει να προηγηθεί, αλλά και για την μετέπειτα ορθή τοποθέτηση των εμφυτευμάτων στο οστό.